Verhuisstress.

Mijn verstand is het er niet mee eens! Verhuisstress, kom nou! Deze verhuizing is leuk en leuk spannend, je gaat samenwonen in een schattig huisje etc, etc…
Maar ik voel me gespannen. Heb meer kwaaltjes dan eerst, ben moe, down en lichtgeraakt. Komt vast door de tijd van het jaar (speelt wrs ook gewoon mee)… Maar als ik eerlijk ben verlang ik naar april of zo, of liever mei. Want ik vind het moeilijk om afscheid te nemen van mijn kleine paleisje in Bottendaal, waar ik een bijzondere tijd heb gehad, waar Loesje nog heeft gewoont. Ik heb geen zin om ineens in een vreemd huis te zijn waar de vorige nacht nog iemand anders heeft geslapen, wat we nog op geen enkele manier eigen hebben gemaakt, niet eerst een paar weken in hebben schoongemaakt en geklust, zonder weer "naar huis" te kunnen. En momenteel is in huis de ontmanteling begonnen. Kaal, zo zonder kleed (terug naar H en F) en stoel (om ruimte te maken staat die in de schuur).
Ik weet dat we iets heel leuks gaan doen en dat het heel leuk gaat worden, maar ik moet ook bewust zijn van de andere gevoelens, want of ik ze nou wegdruk of niet, ze zijn er toch.