Mijn fiets is total loss. Het zou 60 euro kosten om hem te laten maken, maar de fietsenmaker vond dat de fiets het niet waard was. Ik ook niet. Het is een oud brik. Nu dus een dood oud brik. Die 60 euro kan ik beter besteden aan een fiets die weer een tijdje mee gaat. De leenfiets die ik van de fietsenmaker had meegekregen (tof he) was geweldig!!!! Gister fietste ik door Nijmegen als een veertje. Stukken die normaal me de adem benemen gingen nu moeiteloos! Toen ik net met pijn in mijn hart de "geweldige fiets" weer inruilde voor mijn dode oude brik vroeg ik nog wat zo’n fijne fiets nou koste. 579 euro….. Het is het type fiets "wat niet kapot te krijgen is". Echt iets voor mij. Ik ging dan ook weg met de woorden "als de koninginnenloterij wat oplevert kom ik dinsdag weer terug…".
Dromen mag altijd, toch?
Nee, ik ga eerst maar eens de sociale dienst bellen. Een overleden fiets lijkt me echt iets voor de bijzondere bijstand, want een fiets is echt noodzakelijk. Enne….. met zo’n onverwoestbare hoef ik voor een fiets dan nooit meer bij de SD aan te kloppen. Daar trappen ze vast niet in. Maar dromen mocht toch altijd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten