Herrie!

Ik bel mijn oma om even wat te vragen. Het duurt even voordat ze opneemt. Als ik dan eindelijk mijn oma’s stem hoor gaat dat gepaart met een enorme bak herrie op de achtergrond! Mijn oma kan niet eens verstaan wie ik ben. Ik schreeuw het in de hoorn. Nu hoort ze het. Zo valt er natuurlijk geen fatsoenlijk gesprek te voeren. Ik vraag schreeuwend of ze vanavond thuis is en zo ja dat ik haar dan terug bel. Dat is goed. Zoals jullie misschien wel op de log van mijn moeder hebben gelezen is er een grote renovatie aan de gang in en op het flatgebouw van mijn oma. Ze krijgt een verdieping bovenop haar en alle puien worden vervangen. Dat dat met veel ongemak, troep en een groen uitzicht gepaart gaat dat wist ik al, maar de enorme herrie die er bij komt kijken was nog niet tot me doorgedrongen, tot nu dan. Oma, het bedje is er al, en het matras gaan we snel halen!