Lampenkapje....

Mijn lichtje is aan de lampenkap.... Al veel te lang heeft ze wondjes op haar hoofd die ze steeds weer open krabt. Soms gaat het een tijdje ietsje beter, maar helemaal weg is het nooit. Vanwege de golfbewegingen hier in en dat het nooit ontstoken is geweest heb ik een kapje zolang mogelijk uitgesteld. Waarschijnlijk ligt er een gevoeligheid of een allergie aan ten grondslag, en ik ben nu aan het experimenteren met voer. Maar los daarvan gaat zo'n helend wondje natuurlijk ook een beetje jeuken. Het werd hoe dan ook echt tijd dat ze de wondjes lange tijd met rust zou laten zodat ze goed kunnen helen. Via internet heb ik een wat vriendelijker kapje gevonden dan het plastic ding van de dierenarts. Afgelopen woensdag heb ik hem samen met de DA omgedaan. Omdat Saar zo pittig is zag ik dat niet zitten om dat zelf te proberen. Ook konden dan meteen de nageltjes geknipt worden en kreeg ze anti-jeuk pilletjes. Ze kreeg ook meteen pilletjes dat de stress wat naar beneden zou halen, en het lijkt dat die goed hun werk doen...
Ze vind het niet echt leuk, maar ze accepteert het wel. Dat ze zo niet naar buiten kan is denk ik nog het vervelendst voor haar. En lekker wassen kan zo ook even niet. Maar ach, er zijn ergere dingen. Over een dikke week mag hij weer af en kan ze weer lekker naar buiten met een prachtig geheeld koppie.
Het heeft ook wel iets schattigs als je haar zo ziet liggen...