Update behandelingen.

Ik ben nu ruim een jaar onder behandeling bij een arts acupunctuur. Best wel lang.... Toen ik daar voor het eerst kwam had ik extreem veel slechte metingen (ze meet me door met elektro-acupunctuur). Met laser acupunctuur en gewone acupunctuur lapt ze me op. Ook slik ik veel pillen ter ondersteuning. De metingen verbeteren, maar ik ben er nog lang niet. Ik voel me dus ook helaas nog niet beter. Dat maakt het erg moeilijk om het vol te houden. Maar ik stel me zo voor dat zolang de metingen nog onder de norm zijn ik nog "onder water" zit. Eerst moet alles naar het normale getrokken worden en meer evenwicht bereikt worden, want het schommelt nog enorm allemaal. Klinkt misschien lekker vaag allemaal, maar het voelt nog steeds goed om met de behandeling door te gaan. Ik heb vertrouwen in haar als arts en in haar jarenlange ervaring. Maar o wat vind ik het vaak zwaar. Ik voel me 9 van de 10 dagen slecht. In allerlei gradaties. Maar over het algemeen te slecht om echt iets te ondernemen. Ik ben nu blij als ik binnenshuis voor mezelf kan zorgen en het huishouden kan doen. Als ik af en toe mensen kan ontvangen of (met de auto) naar familie kan gaan. En op betere dagen kan ik er zelf uit voor een wandeling of een boodschap. Ik ben snel blij als iets kan of gelukt is, maar ook snel down en verdrietig als het niet gaat.
Sinds kort is er een nieuwe behandeling bij. Mijn (antroposofische) huisarts is ook homeopaat. Ze wilde graag terug naar het begin. Dus zijn we nu gestart met een kuur mbt hepatitis A en B. A heb ik zelf ooit gehad en was toen de genade klap voor alle klachten die ik toen al had. En tegen B ben ik ooit gevaccineerd ivm mijn werk. Daarna zijn inderdaad wel mijn klachten begonnen.... Je weet het nooit zeker dus pakken we ze nu alle twee. Vraag me niet hoe het precies werkt want dat weet ik niet. Het fijne vind ik dat mijn acu en de HA contact hierover hebben gehad. De acu heeft ook kennis van homeopathie en zij kan mij hier ook op doormeten. Die samenwerking voelt fijn. Het zijn beide ruimdenkende artsen. Ze nemen me serieus en ik vertrouw ze. De eerste kuur homeopathie heb ik nu achter de rug. Uit de metingen lijkt er iets te gebeuren. De kuur mag ik nog 2 keer herhalen en eind deze week start ik met de eerste herhaling. De kuur duurt 4 weken. Ik zie er een beetje (veel) tegenop, want de eerste keer kreeg ik op de dag dag ik startte buikgriep. Kan toeval zijn, maar het kan ook een reactie zijn op de kuur. Op zich positief, want dan reageer ik er dus op, en dat is meestal goed. Maar omdat ik me toen zo beroerd heb gevoelt ben ik een beetje benauwd voor een herhaling. Maar het hoeft dus ook niet zo te gaan. Helaas ben ik sinds die tijd wel snel misselijk en zijn mijn darmen snel van slag.
Ik moet een grote meid zijn. Ik wil heel graag beter worden!! In ieder geval beter dan dit. Als ik daar nog wat nachten boven de wc voor moet hangen dan moet dat maar. Kennelijk moet mijn lichaam dan iets opruimen, en moet ik eigenlijk blij zijn dat mijn lichaam dat doet.
Ik vind het allemaal erg pittig. Ik probeer positief te zijn. Me over te geven (....) aan het proces. De dingen te doen die ik zelf kan doen, zoals naar buiten gaan en bewegen als het maar even kan, goed eten, pillen slikken, contact met mensen hebben etc.
Het feit dat dit al bijna 13 jaar aan de gang is en dat ik er niet jonger op word maakt het zwaar. Ik ben er zoooo klaar mee!!
Maar de mensen om me heen, Geert, familie en vrienden, de fijne plek waar ik woon, de kat, de verbinding met de buiten wereld via internet, creatief bezig zijn en heel veel andere dingen, maken dat ik het volhoud en moed hou. Ze geven me iets om voor te leven en om mijn bed voor uit te komen.
Ik weet dat acceptatie belangrijk is. Maar ik accepteer niet dat dit onveranderlijk is. Dat geloof ik namelijk ook niet. Ik kan hooguit het moment accepteren. dat het vandaag is zoals het is. Maar ik geef nooit op wat betreft beter worden, want ik weet zeker dat het mogelijk is!! En met beter bedoel ik vooral veel beter dan het nu is!