Ik kijk graag naar Oprah. Ik wordt vaak door haar geinspireerd. Zo ook vandaag. Het ging over wonen in kleine ruimtes en dat je niet zoveel nodig hebt. Dus leef met wat je nodig hebt en bewaar niet alles. Ok. Ik naar boven. Ik woon nu dan wel niet zo klein meer, maar wat minder spullen kan geen kwaad. Boven stonden (staan….) een stuk of tien dozen te wachten om uitgezocht te worden en op zijn minst te reduceren tot 5 dozen ofzo. De eerste ging nog wel. Kaarten. Veel kerstkaarten, verjaardagskaarten etc. Gewoon wegdoen. Nou heb ik die al tig keer uitgezocht, maar steeds als ik ze ga lezen (moet je ook niet doen) dan wil ik al die lieve berichtjes toch bewaren. Vandaag is het me gelukt er veel weg te gooien en er nog een paar te bewaren. Ze zijn ook zo typerend voor de tijd. Mijn zus (sorry…) die schrijft over haar studentenfeesten en wat daar allemaal wel niet gebeurd is, felicitaties van mensen uit mijn bruisende vierhoutentijd voor mijn 18e verjaardag, kaartjes van opa’s en oma’s uit betere tijden (behalve oma H, want die is nog helemaal bij de tijd!), etc. Als ik in andere dozen kijk kom ik de kleuterschool tegen, de middelbare school, mijn studententijd (heb nu alle readers echt weggedaan), oftewel een heel (deels vergeten) leven.
Ik weet, ik moet veel wegdoen, want we leven in het nu, en ik moet plek maken voor de toekomst, maar omdat er door die dingen herinneringen boven komen die ik eigenlijk alweer vergeten was is het net of ik veel meer weggooi dan alleen maar spullen.
(PS Dit is mijn tweede logje van vandaag dus lees nog even verder!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten